Monday, July 6, 2015

ဖိုးေမာင္တေစၦ



ဖိုးေမာင္လာၿပီ
==========
မွိဳင္းညိဳညဥ့္ရိပ္၊ လူေျခတိတ္၌
ေရဆိပ္အနား၊ ရြာတံခါးမွ
ဂုပ္က်ားက်ယ္ေလာင္၊ ဆီးႀကိဳေဟာင္ေသာ္
ဖိုးေမာင္လာၿပီ ဆိုၾကသည္။

ေဟာင္သံရပ္၍
ထက္ၾကပ္ေပၚလာ၊ အသံမွာကား
ညခါငါးေထာင္၊ ေမာင္ဖိုးေမာင္သည္
ရြာ့ေတာင္ေခ်ာင္းက ျပန္ခဲ့ၿပီ။

ဖိုးေမာင့္သံၾကား၊ ကင္းသမားက
တံခါးႀကီးေအာက္၊ မလြယ္ေပါက္ကို
တစ္ေယာက္၀င္သာ၊ ဖြင့္လိုက္ပါေသာ္
ယာတြင္အုပ္ေဆာင္း၊ ၀ဲ တက္ေခ်ာင္းႏွင့္
ခါးေစာင္းကိုင္းကိုင္း၊ ငါးပလိုင္းကို
လြယ္သိုင္းၿပီးလွ်င္၊ ရြာကို၀င္သည္
လူပင္ေလလား တေစၦလား။

တေစၦမေၾကာက္၊ ေျမြမေၾကာက္ပဲ
တစ္ေယာက္တည္းပင္၊ ညဥ့္ေမွာင္တြင္၌
သူလွ်င္ငါးရွာ၊ မေကၽြးပါက
တို႔ရြာသူသား၊ လူအမ်ားတို႔
ငါးစိုငါးစိမ္း ငတ္ေပလိမ့္။

ေဆာင္းတစ္ည၌
ခ်မ္းျမစိမ့္ေအး၊ လျခမ္းေကြး၍
ရြာေဘးက်ီပ်က္၊ ေမွာင္နက္နက္မွ
ဇီးကြက္ကေအာ္၊ ေတာက္တဲ့ေၾကာ္စဥ္
ရြာေပၚလႊမ္းေအာင္၊ ဂုပ္က်ားေဟာင္သည္
ဖိုးေမာင္လာခ်ိန္ပါတကား။

သို႔ျဖစ္ေသာ္ျငား၊ ခါတစ္ပါးသို႔
တံခါး၀င္လို၊ သူမဆိုပဲ
ေမာင္းကိုထုပါ၊ လူစုပါေဟ့
ရြာကိုေဘးမွ၊ ကာကြယ္ၾကေလာ့
ဒျမငါ့အား၊ ဖမ္း၍ထားဟု
စကားမဆံုး၊ ဟစ္ေအာ္တုန္းတြင္
ဒိုင္းဒုန္းဒိန္းသံ၊ ရြာလံုးညံသည္
ေခ်ာင္းယံပဲ့တင္ထပ္သတည္း။

ဖိုးေမာင္နိဂံုး၊ ဤတြင္ဆံုးလည္း
ရြာလံုးစိတ္တြင္၊ ဖိုးေမာင္၀င္၍
ပဲ့တင္ထပ္ကာ၊ ဟည္းလ်က္ပါတည့္
ဘယ္ခါမဆို၊ ဆီးလင့္ႀကိဳသို႔
မွိဳင္းညိဳညဥ့္ရိပ္၊ လူေျခတိတ္၌
ေရဆိပ္အနား၊ ရြာတံခါးမွ
ဂုပ္က်ားက်ယ္ေလာင္၊ ရမ္းေရာ္ေဟာင္ေသာ္
ဖိုးေမာင္လာၿပီဆိုဆဲပင္။

မင္းသု၀ဏ္

ဒီကဗ်ာကို ျမန္မာကဗ်ာလက္ေရြးစင္ ျပဌာန္းစာအုပ္ေဟာင္းတစ္ခုထဲကေန ဖတ္ဖူးခဲ့တာပါ။ မွတ္မွတ္ရရ ဆယ္တန္းတုန္းကပါ။ ၂၀၀၀ -၂၀၀၁ ေလာက္က ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီကဗ်ာနဲ႔အတူ ေမာင္လင္းယုန္(ရွမ္းျပည္)ရဲ႕ “ပအုိ႔ဝ္မိခင္၏လက္စားေခ်ခန္း” ဆိုတဲ့ကဗ်ာကိုပါ ဆက္တိုက္ဖတ္မိၿပီး ႀကိဳက္ခဲ့ပါတယ္။ (အဲဒီတုန္းက ေခတ္ေပၚေတြ ေမာ္ဒန္ေတြလည္း လံုးဝမသိေသးခဲ့ပါဘူး။ မဂၢဇင္းဖတ္ရင္လည္း ေရွ႕ဆံုးစာမ်က္ႏွာေတြက ကဗ်ာေတြကို လက္ကအလုိအေလ်ာက္ ေက်ာ္ဖတ္မိခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြေပါ့။)
ရြာသားေတြစားဖို႔ ဖားငါးရွာေပးေနက် ဖိုးေမာင္ဟာ အေရးႀကံဳလာတဲ့အခါမွာလည္း ရပ္ရြာအတြက္ အနစ္နာခံ အသက္စြန္႔သြားခဲ့ပံု၊
ေသလြန္ၿပီးေနာက္မွာလည္း ရြာအနားမွာပဲ မကၽြတ္မလြတ္ျဖစ္ေနခဲ့ပံုေတြဟာ ဖတ္ၿပီးေတာ့စြဲက်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဖိုးေမာင္တေစၦဟာလည္း အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ့္အာရံုထဲကို မသိမသာပူးဝင္သြားခဲ့ပံုရပါတယ္။ (ေနာက္ပိုင္းကာလေတြမွာ ၾကည္ေအးရဲ႕တေစၦနဲ႔ ေတြ႔ခဲ့ရေပမယ့္လဲ ရွိရင္းစြဲ ဖိုးေမာင္တေစၱကို မလႊမ္းမိုး မကၽြတ္လြတ္ေစခဲ့ပါဘူး။)

ေနာက္ေက်ာင္းၿပီးလို႔ ကဗ်ာေတြ တစိုက္မတ္မတ္ေရးျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ အတိတ္ကပူးကပ္လာတဲ့ခဲ့ ဖိုးေမာင္တေစၦဟာ ကၽြန္ေတာ္ကို မၾကာခဏဆိုသလို ေျခာက္လွန္႔လာပါေတာ့တယ္။ ေနလို႔ထိုင္လို႔မရေအာင္ ေျခာက္လွန္႔လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဆရာမင္းသုဝဏ္ရဲ႕ ဖိုးေမာင္ကို ကၽြန္ေတာ္အလုပ္လုပ္တဲ့ေဆးရံုကို ေခၚလာခဲ့မိပါေတာ့တယ္။ အခ်ိန္ကာလက ၂၀၁၃ ေရာက္ေနခဲ့ၿပီဆိုေတာ့ ဖိုးေမာင္လည္း ဖိုးေမာင္ႀကီးျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။

တာဝန္က်ဆရာဝန္
============
ညညဆို ေဆးရံုဝင္းထဲ
ဖိုးေမာင္ႀကီး မၾကာခဏလာတတ္တယ္

ဖိုးေမာင္ႀကီးလာရင္ ေခြးေတြေဟာင္တယ္
ကေလးေတြ ငိုတယ္

ဖိုးေမာင္ႀကီး ေက်ာသပ္ခံရတဲ့ကေလး
ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ ထဆိုးတယ္

ဖိုးေမာင္ႀကီး ကလိထိုးလိုက္တဲ့ကေလး
မ်က္ျဖဴလန္ အေၾကာဆြဲ

ဖိုးေမာင္ႀကီး ထိပ္ပုတ္လိုက္တဲ့ကေလး
ဝမ္းေတြဒလေဟာသြား

ဖိုးေမာင္ႀကီး ဗိုက္ေခါက္ဆြဲလိမ္လိုက္တဲ့ကေလး
တစ္ညလံုး ဗိုက္နာ

ဖိုးေမာင္ႀကီး အာဘြားေပးလိုက္တဲ့ကေလး
သတိလစ္ေမ့ေျမာ

ဖိုးေမာင္ႀကီးဟာ တစ္ညမွာ
တာဝန္က်ဆရာဝန္အခန္းထဲ ဝင္သြားတယ္

ေနာက္ေန႔ကစၿပီး
(ကေလးေတြ)
ဆရာဝန္ျမင္ရင္ ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ထဆိုး
ဆရာဝန္ျမင္ရင္ မ်က္ျဖဴလန္အေၾကာဆြဲ
ဆရာဝန္ျမင္ရင္ ဝမ္းေတြဒလေဟာသြား
ဆရာဝန္ျမင္ရင္ တစ္ညလံုးဗိုက္နာ
ဆရာဝန္ျမင္ရင္ သတိလစ္ေမ့ေျမာ
ဆရာဝန္ျမင္ရင္
ငို

ဖိုးေမာင္ႀကီးကေတာ့
ေဆးရံုေရွ႕မွာ ဖက္ၾကမ္းတစ္လိပ္နဲ႔ေအးေအးလူလူ။

၂၀၁၃၊ ဇန္နဝါရီ။

အဲဒီေတာ့မွပဲ ေန႔တိုင္းနီးပါးေျခာက္လွန္႔လာခဲ့တဲ့ ဖိုးေမာင္ႀကီးလည္း စိတ္ေက်နပ္သြားပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သိပ္ၾကာၾကာမခံပါဘူး။ လအနည္းငယ္အၾကာမွာပဲ ဖိုးေမာင္တေစၦဟာ တစ္စခန္းထလာျပန္ပါတယ္။ ေဆးရံုမွာေနရတာ ေျခာက္လွန္႔ရတာကို ၿငီးေငြ႔လာလို႔နဲ႔ တူပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲဝင္ၿပီး ေျခာက္လွန္႔ခ်င္ေၾကာင္း၊ ဒါေပမယ့္ ဖိုးေမာင္ႀကီးအျဖစ္နဲ႔ မဟုတ္ဘဲ အျခားအမည္ အျခားခႏၶာကိုယ္တစ္ခုနဲ႔ ေျခာက္လွန္႔ခ်င္ေၾကာင္း ေတာင္းဆိုျပန္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း သိပ္ၾကာၾကာမစဥ္းစားလိုက္ရဘဲနဲ႔
“သံေခ်ာင္း” ဆိုတဲ့ နာမည္ေပးျဖစ္လုိက္ပါတယ္။ (ဆရာျမသန္းတင့္ရဲ႕ “ဓားေတာင္” ဝတၳဳရဲ႕ လႊမ္းမိုးမွဳလည္း ပါခဲ့မယ္ထင္ပါတယ္။)
အဲဒီမွာ သံေခ်ာင္း အမည္ခံ ဖိုးေမာင္ဟာ ေနာက္ထပ္ သံေခ်ာင္းေပါင္းမ်ားစြာ ထပ္မံကြဲပြားလာခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမွဳေရးနယ္ပယ္ေတြထဲကို ေရာက္ရွိသြားခဲ့ရပါေတာ့တယ္။
၂၀၁၃၊ ဇြန္မွာပါ။

သံေခ်ာင္း။
=======
သံေခ်ာင္းကို ဆန္႔က်င္ၾက။ သံေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းဆံုးလွ်င္ သံေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းခ်င္း။ သံကိုသံခ်င္း မတံု႔ႏွင္းၾကပါႏွင့္။
သံခင္းတမန္ခင္းဆယ္အိမ္မွဴးဗ်ဳိ႕ဟစ္သံေခ်ာင္း။ အပစ္အခတ္ရပ္ဆဲထိုင္ဆဲေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဆဲသံေခ်ာင္း။
အၾကမ္းဖက္သူပုန္ႀကီးမီးရွိဳ႕သံေခ်ာင္း။ ဆန္႔က်င္ၾက။ အသက္စြန္႔ေဖာက္ခြဲကုသိုလ္ယူသံေခ်ာင္း။
ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မဲဆြယ္စည္းရံုးသံေခ်ာင္း။ လူထုေထာက္ခံေတာ္လွန္သံေခ်ာင္း။
ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတအာဏာရွင္ႀကီးဦးသံေခ်ာင္း။

သံေခ်ာင္းကို မညွာမတာ ဆန္႔က်င္ၾက။ သံေသတစ္ျပည္ဝဂမၻီရသံေခ်ာင္း။ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိတန္ဖိုးနည္းသံေခ်ာင္း။
ေရနံသံေခ်ာင္း။ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔သံေခ်ာင္း။ ေက်ာက္စိမ္းသံေခ်ာင္း။ ေရႊသံေခ်ာင္း။ ထင္းအစားထိုးသံေခ်ာင္း။
ေခတ္မီမီကမာၻၾကည့္ၾကည့္ျမင္သံေခ်ာင္း။ ဆန္႔က်င္ၾက။ အိမ္ေနာက္ေဖးေဈးဆိုင္တည္သံေခ်ာင္း။
ကိုယ္ပိုင္တဲ့ကိုယ့္လယ္ယာ ဘယ္သူ႔ကိုမွမေပးႏိုင္ ပိုးသတ္ေဆးလြန္ဆန္စပါးသံေခ်ာင္း။
စီးပြားကူးသန္းတိုက္စစ္မွဴးမစၥတာသံေခ်ာင္း။

သံေခ်ာင္းကို သံေခ်ာင္းျဖင့္ မညွာမတာ ဆန္႔က်င္ၾက။ သံလူသားသံေခ်ာင္း။ သံဝါသစြဲလန္းသံေခ်ာင္း။
သံလူသား-ႏွစ္သံေခ်ာင္း။ ပန္းကံုးစြပ္လူႀကီးမင္းဂုဏ္သေရရွိသံေခ်ာင္း။ သံလူသား-သံုးသံေခ်ာင္း။
ပုခံုးနဲ႔လက္ျပင္ ေၾကာျခင္ကသံေခ်ာင္း။ ဆန္႔က်င္ၾက။ ဗိုလ္မွဴးႀကီးရွံဳးေလာက္တဲ့သံေခ်ာင္း။
သံေခ်ာင္းကိုခ်စ္တဲ့သံေခ်ာင္းခ်စ္သူသံေခ်ာင္းခ်စ္သူမ်ားအသင္း။
လူမွဳဖူလံုသံဓာတ္အားနည္းပေရာ္ဖက္ဆာသံေခ်ာင္း။

မွိဳင္းညွိဳညဥ့္ရိပ္ လူေျခတိတ္၌ ေရဆိပ္တံခါး ရြာအနားသို႔ သံေခ်ာင္းက်ယ္ေလာင္ ဆီးႀကိဳေဟာင္ေသာ္
သံေခ်ာင္းကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆန္႔က်င္ၾက။
သံေခ်ာင္းလာၿပီ ဆိုၾကသည္။

လင္းဇင္ေယာ္
၂၀၁၃၊ ဇြန္။

အဲဒီေနာက္ပိုင္းကေန အခုခ်ိန္အထိေတာ့ ဖိုးေမာင္တေစၦဟာ ထပ္မံေျခာက္လွန္႔ျခင္းမရွိေတာ့ဘဲ ၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနပါေတာ့တယ္။

လင္းဇင္ေယာ္
၂၀၁၅၊ ဇြန္၊ ၂၁။

No comments:

Post a Comment